Τα πάντα στη ζωή έχουν δύο αναγνώσεις λένε. Με τον Παναθηναϊκό στο Τελ Αβίβ να εμφανίζει δύο πρόσωπα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά να οφείλει να κρατήσει και τις δύο πλευρές, αφού θα του φανούν πολύτιμες στη διάρκεια της σεζόν και κυρίως σε ματς τύπου Μακάμπι.
Οι Πράσινοι επί 32 λεπτά ήταν κάτι μεταξύ μέτριου και τραγικού. Στα τελευταία 8 λεπτά όμως είναι σαν να ανέβηκε ο διακόπτης στην πλευρά του Τριφυλλιού, που έδειχνε πως αν το ματς είχε 1 λεπτό ακόμα, ή η αντεπίθεση είχε ξεκινήσει νωρίτερα η μεγάλη ανατροπή πιθανότατα θα είχε πραγματοποιηθεί.
Αρχικά να πιάσουμε όμως το ματς από την αρχή. Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακός. Πέτυχε μόλις 23 πόντους, με την επιθετική του λειτουργία να είναι εκτός τόπου και χρόνου. Στο ίδιο μήκος κύματος και η άμυνα, που δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του πρώτου μέρους να σταματήσει τον Νάναλι, που παραλίγο στην ανάπαυλα να έχει παραπάνω πόντους από ότι οι 12 παίκτες των Πράσινων.
Ο Παναθηναϊκός ήταν στατικός, με κακές αποστάσεις και πέρα από τον Παπαπέτρου δεν έβρισκε πόντους με τίποτα, ούτε καν με τις βολές, αφού δεν πήγαινε κιόλας (το Τριφύλλι είχε 10 σε όλο το ματς, με τις 4 να είναι στα τελευταία λεπτά). Ο Φερέλ προσωρινά έδειξε να δίνει πνοή στους Πράσινους και κυρίως στον Παπαγιάννη, αλλά προφανώς δεν μπορείς να περιμένεις πράγματα από έναν παίκτη που έχει έρθει από την Αμερική για πρώτη φορά και δεν έχει ούτε μία βδομάδα προπονήσεων με την ομάδα.
Στην τρίτη περίοδο ο Ουάιτ με έναν απροσδόκητο τρόπο έδωσε πόντους στον Παναθηναϊκό, έχοντας συνολικά 4 τρίποντα εκ των οποίων τα 3 στο δεκάλεπτο, όμως η “αερική” άμυνα του Τριφυλλιού δεν επέτρεψε να φτάσει η διαφορά κάτω από τους 15 πόντους.
Και πάμε στο 32′. Άλλο ματς… Οι Πράσινοι ξαφνικά πάτησαν το κουμπί και επιθετικά πετούσαν “φωτιές”, κάνοντας ένα σερί 24-8 και φτάνοντας μέσα σε 5 λεπτά από το -20 στο -2. Ο παίκτες του Πρίφτη βρήκαν ρυθμό, προσπάθησαν να μπουν στο ματς, γιατί μέχρι τότε δεν είχαν καν δείξει διάθεση, φτάνοντας σε απόσταση βολής.
Φυσικά σε αυτό το επίπεδο 8 λεπτά μπάσκετ δεν είναι ικανά να φέρουν μία νίκη ακόμα κι αν παίζεις με τις πιο αδύναμες ομάδες της φετινής διοργάνωσης. Πόσο μάλλον σε μία έδρα σαν το Τελ Αβίβ. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει καν ένα κακό διάστημα 8 λεπτών σε παιχνίδι αν θέλει να κερδίσει τα ματς που μπορεί.
Από την άλλη σκέφτεται κάποιος τι θα γινόταν αν οι Πράσινοι ήταν και στα άλλα δύο δεκάλεπτα, ας μείνει εκτός το πρώτο, όπως στα τελευταία 8 λεπτά. Με τα “αν” όμως δεν γράφεται ιστορία και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει πλέον στα δύο παιχνίδια που έχει στο ΟΑΚΑ με Εφές και Βιλεμπάν να αποκτήσει διάρκεια. Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο, έχοντας πλέον και τον Φερέλ στο ρόστερ του, που από ματς σε ματς θα προσαρμόζεται και θα αφομοιώνει τον τρόπο παιχνιδιού του Τριφυλλιού.
