Γκέλα; Ατυχία; Λάθος; Διαχείριση; Μετριότητα; Ή αδιαφορία; Όπως και να αντιληφθείς την έξοδο στην Κρήτη, με τους χαμένους βαθμούς, η ουσία είναι μία… Τώρα τρέχει και θα δούμε αν φτάνει ο Παναθηναϊκός… Οι αναλύσεις είναι για τον κόσμο, τους δημοσιογράφους. Η ψυχρή λογική της βαθμολογίας δεν χωρά κουραστικές αναλύσεις. Παραπέμπει σε πονοκέφαλο διαρκείας και αναζητείτε η ασπιρίνη…
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού φόρτωσαν δικαίως! Οι προσδοκίες μεγάλες. Η Ευρώπη – που τόσο έλειψε, διακαής πόθος. Και νωρίς νωρίς, το τρένο δείχνει να ξεμακραίνει, αλλά τουλάχιστον δεν χάθηκε ακόμη. Αν τρέξει το προλαβαίνει ελπίζουμε. Πέρα από τα προφανή και τις διαπιστώσεις – άπαντες είναι χορτάτοι- είχαμε και έντονες αντιδράσεις από τον κόσμο σε Αθήνα και Ηράκλειο. Απηύδησε ο κόσμος, περιμένοντας ανάκαμψη που δεν έρχεται. Λογικό.
Ξεχνάμε νομίζω κάτι βασικό. Όσο κι αν δεν ακούγεται εύηχα. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει χτίσει καλή ομάδα. Για αυτό άλλωστε έφυγαν προπονητής και τεχνικός δ/ντής… Επειδή απέτυχαν να εφαρμόσουν το σχέδιο τους και παρακολουθούσαμε ένα αναχρονιστικό ποδοσφαιρικό θέαμα. Εξαιτίας των παραπάνω η ομάδα βολοδέρνει στα χαμηλά πατώματα.
Η απαίτηση, λοιπόν, να κερδίζει ο Παναθηναϊκός αυτονόητη για αυτή τη φανέλα! Για το DNA του Παναθηναϊκού. Η απαίτηση να κερδίσει, αυτός ο Παναθηναϊκός με συγκεκριμένα θέματα και συντεταγμένες, με υπηρεσιακό προπονητή στο Γεντί Κουλέ, σε ματς που στράβωσε για τα καλά, είναι σχετική. Πράσινες…χοντράδες έγιναν ξεκάθαρα στο αγωνιστικό οκ. Αλλά δεν τον πήγε κιόλας καθόλου στις εναλλαγές η αναμέτρηση (με χαμένο πέναλτι και στο καπάκι το 2-1). Δύσκολα οποιαδήποτε ομάδα επιστρέφει από το 2-1, με χαμένο πέναλτι και γκολ στο καπάκι…
Από παιδαριώδες λάθος βρέθηκε πίσω στο σκορ το «τριφύλλι». Από ένα Κορώνα-Γράμματα πέναλτι, κλώτσησε την ευκαιρία να προηγηθεί. Βρέθηκε από έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης με την πλάτη στον τοίχο στο 2-1. Όμως δεν το παράτησε, για πρώτη φορά σε 5 στροφές, τέσσερις αγώνες! Το πάλεψε έστω, κουτσά κουτσά μέχρι τις καθυστερήσεις. Έσωσε -κατά το ήμισυ – ένα χαμένο όπως εξελίχθηκε ματς. Δεν θα τον αποθεώσουμε που κόντρα σε ελλιπή ΟΦΗ έχασε δικό του παιχνίδι. Αλλά έχει κάνει τρισχειρότερους αγώνες από το ξεκίνημα, με τις μισές τελικές για γκολ. Και με τη μισή διάθεση.
Τώρα είδαμε τουλάχιστον να χάνει κάποιες μεγάλες ευκαιρίες, που είχαν εκλείψει. Και το ξαναλέω αν είναι δυσνόητο… Δεν μπορείς να χαρείς αυτόν τον Παναθηναϊκό, ούτε καν. Απέχει έτη φωτός από αυτό που ονειρεύεται ο κόσμος του. Όμως αποτυχία είναι το ξεκίνημα μέχρι την Κρήτη, όταν είδαμε τα πάντα όλα… Όχι η ισοπαλία στο Γεντί Κουλέ, μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα για τουσ “πράσινους”.
ΥΓ: Ξοδεύει τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται, το νέο αίμα. Συμπαρασύρεται από την γενική κακή εικόνα της ομάδας. Όμως αυτές δεν θα είναι πολλές ακόμη, κι αυτό πρέπει να το αντιληφθούν άπαντες. Ό,τι δεν πιάνουν τούτη την ώρα τις ευκαιρίες από τα μαλλιά. Δηλαδή δεν κάνουν τη διαφορά, δεν δείχνουν θετική εικόνα στο γήπεδο. Μετά θα συζητάμε το «Γιατί μας αδικούν. «Άγιε Νικόλα βόηθα μας, κουνά και εσύ το χέρι σου», λέει ο λαός μας.
ΥΓ: Πολύ φασαρία πάνω στα τεντωμένα νεύρα για το τίποτα με τον Μακέντα. Μιλάμε για τον παίκτη που με 12 γκολ πέρυσι και την πιο αισθητή παρουσία φέτος, είναι από τους λίγους που δείχνει να το παλεύει. Για χαζό δεν τον έχω τον Ιταλό να πανηγυρίζει την ισοπαλία μετά από τρία χρόνια στην Ελλάδα ξέρει τι του γίνεται αν μη τι άλλο.
Ο πανηγυρισμός ήταν προσωπικό ξέσπασμα από την πίεση, το χαμένο πέναλτι και έναν…υποβολέα, που τον στόλιζε επί 90 λεπτά μάνα, πατέρα, οικογένεια κτλ στα Ιταλικά. Σε αυτόν απευθυνόταν και μόνο και βγήκε αυθόρμητα. Σε κανένα ΟΦΗ η πανηγυρισμό για τους 2 πεταμένους βαθμούς στο Ηράκλειο. Νομίζω τον πήρε η μπάλα τον Μάκε, αφού όλοι ήταν στα κόκκινα…. Και όποιος έχει κλωτσήσει λίγο μπάλα, καταλαβαίνει σε τι στροφές δουλεύει ένας ποδοσφαιριστής…
ΥΓ: Κάτι πρέπει να γίνει στην αμυντική διάθεση στο γήπεδο. Δεν μπορεί να σε παίζουν βόλεϊ στις στημένες μπάλες. Και θέμα συγκέντρωσης υφίσταται, το είχε πει και ένας πρώην, ο Πογιάτος. Από τα λίγα σωστά που εντόπισε.
ΥΓ: Ο Καρλίτος ήταν ακτίδα φωτός. Έδειξε πως έχει την ικανότητα να περνάει την μπάλα από τη χαραμάδα, κάνοντας τη μισή φάση γκολ. Το ξέραμε από τις προπονήσεις, το είδαμε σε αγώνα. Θα είναι το καλύτερο αντίδοτο στις κλειστές άμυνες.
