Ενίοτε το λέγαμε πάνω στα νεύρα μας στην αλάνα,όταν παίζαμε μπαλίτσα, με κάποιο φιλαράκι που αναλάμβανε τον άχαρο ρόλο του διαιτητή. « Ρε, σφυράς 100%». Να που ήρθε η ώρα να γράψω αρκετά χρόνια μετά , στην επαγγελματική μου καριέρα, το 100%. Το είδαμε για ένα ημίχρονο σε όλο του το μεγαλείο. Και θα μου πεις έπαιξε με “cojones”… ο Παναθηναϊκός και θα μας γράψεις για διαιτησία. Ναι, γιατί εάν από σπόντα σκόραρε ο Μακέντα στο απίστευτο τετ α τετ, φανταστείτε τι θα έβλεπαν τα ματάκια μας, στο υπόλοιπο του ντέρμπι.
Μιλάμε για διεθνή διαιτητή και σε περνάει ένα ημίχρονο…πριονοκορδέλα. Ανύπαρκτο πέναλτι και θεία δίκη με τον φύλακα Άγγελο Διούδη! Κατά φαντασία κίτρινη στον Θεοχάρη! Χάρισμα κίτρινη στον Φορτούνη και «δώρο» η (2η) κίτρινη αποβολή στον Μπα, για…πελέκι πάνω στον Ανουάρ . Τσίμπημα του Αλεξανδρόπουλου σε τάκλιν, έπεσε πάνω του ερυθρόλευκος , μετατράπηκε σε φάουλ. Ήμαρτον ! Ούτε oi κλασικές κλάψες δικαιολογίας, ούτε τίποτα. Νισάφι όμως… Μετά κλαίγονται οι Έλληνες διαιτητές που έρχονται ξένοι!
Κάθε οπαδός ή ρεπόρτερ που σέβεται τον εαυτό του, που γνωρίζει λίγα δράμια ποδόσφαιρο, ξέρει πως αυτή την εποχή ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα. Όμως ρε φίλε, η κάψα καλοθελητών να του στρώσουν χαλί για το αήττητο, καταντάει ανέκδοτο. Λες και χρειάζεται βοήθεια με τέτοιο ρόστερ. Κι όμως ένας Παναθηναϊκός με χίλια δυο προβλήματα όχι μόνο έπαιξε στα ίσα τους ερυθρόλευκους αλλά έχασε την κλασικότερη ευκαιρία του ματς και αδικήθηκε με απίθανες αποφάσεις (στο πρώτο μέρος). Ας όψεται ο Μακέντα που αστόχησε. Ποιος ξέρει τι σόου θα είχαμε!
Αγωνιστικά ήταν ντέρμπι όπως πάντα. Ούτε μπάτζετ , ούτε φόρμες , ούτε τίποτα. Η πράσινη φανέλα είναι και θα είναι βαριά για πάντα. Έριξε ξύλο και έφαγε ξύλο ο Παναθηναϊκός στο γήπεδο. Εξαιρετικό στήσιμο από Δώνη. Στο ύψος των περιστάσεων οι Θεοχάρης και Αλεξανδρόπουλος. Απίθανοι οι Χατζηθεοδωρίδης και Αννουάρ. Μοιραίος ο Μακέντα. Παθιασμένη η ομάδα, παρά τις τεράστιες απουσίες. Δεν πανηγυρίζει εννοείται για το Χ αλλά έπαιξε με τσαμπουκά σαν Παναθηναϊκός. Επιθετικά δεν ζήλεψε τίποτα, σχεδόν μοιρασμένες οι τελικές.
ΥΓ: Μην αρχίσουμε τα περίφημα, ας είχαμε διοίκηση να μας προστατεύει από τη διαιτησία. Γιατί κάποτε που είχαμε μετωπική, η διαιτησία έκανε πάρτι! Και βασικά, γιατί «προστατεύω», σημαίνει ελέγχω τη διαιτησία με κάθε τρόπο. Και βασικά όχι με νόμιμους τρόπους. Και σόρρυ αλλά έτσι δεν γουστάρουμε, δεν αρμόζει αυτό στον Παναθηναϊκό. Ούτε να τον αδικούν αρμόζει, μαζί σας σε αυτό! Ίσως μπορούμε να πούμε να μας «προστατεύουν» από όλους όσοι θέλουν μια διαιτησία υποχείριο. Αυτό ακούγεται καλύτερα…
