ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ *
Όσο πλησιάζει, τι μέρα κι’ αυτή, η 4η Αυγούστου του 2022 (γυρνά πάντα στο νου η αποφράδα Τρίτη του 1936 που Μεταξάς και Γεώργιος Β’ αποτελείωσαν την Δημοκρατία), τόσο περισσότερο και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ανεβάζουν παλμούς και χρησιμοποιούν όλο και συχνότερα τους συνδέσμους ΄΄αν΄΄ και ΄΄γιατί΄΄ στους συνειρμούς τους.
Απολύτως φυσιολογικό και θεμιτό για όποιον αγαπά αυτή την ομάδα, αρκεί να μην αυτοπαγιδευτεί στην λογική αποκλεισμός = καταστροφή. Η ένταση ανεβαίνει στο κατακόρυφο και η αυξημένη, δυστυχώς, πιθανότητα της μη εκπλήρωσης του πρώτου σημαντικού στόχου της χρονιάς φέρνει εκνευρισμό και ανυπομονησία. Όταν κάποιος αρχίζει και κοιτά περισσότερο τι κάνει ο αντίπαλος (έκανε μεταγραφές, θα φύγει κάποιος παίκτης κ.λ.π), παρά ο ίδιος, πρέπει να ανησυχούμε σφόδρα. Ως και η διοίκηση του Παναθηναϊκού θορυβήθηκε, διέκοψε την γαληνότατη σιωπή της και έλαβε μια δημόσια θέση που μάλλον θα ζήλευε και το μαντείο των Δελφών.
Σε ελεύθερη μετάφραση εννοεί ότι στηρίζεται ο προπονητής ή μάλλον οι επιλογές του, αλλά όπως και να έχει η διοίκηση είναι εδώ και θα ανταποκριθεί. Λες και κανείς αμφισβήτησε τις επιλογές και τις προθέσεις του εξαιρετικού Γιοβάνοβιτς. Η ιστοσελίδα αυτή, έγραψε και επανέλαβε, άπειρες φορές, με όλους τους δυνατούς τρόπους, ότι το πρόβλημα είναι η επίσπευση της διαδικασίας μέσω της οποίας ο προπονητής κάνει τις τελικές εισηγήσεις του.
Σαφώς και οι μεταγραφές από μόνες τους δεν αποτελούν πανάκεια, σαφώς και όποιος καεί στον χυλό φυσά και το γιαούρτι, σαφώς και η δουλειά παραμένει το κύριο συστατικό επιτυχίας σε μια ομάδα. Νομίζω ότι εμείς οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, όλα αυτά, τα έχουμε υπέρ του δέοντος βιώσει και εμπεδώσει. Εδώ όμως, επισημαίνεται, από όλους τους υγιώς σκεπτόμενους, μια αντίφαση. Ο προπονητής θεωρεί ότι η ομάδα για να προοδεύσει πρέπει να έχει αποτελέσματα. Συνδέει την εξέλιξη της ομάδας με τα αποτελέσματα και αυτό τον τιμά, διότι διαλέγει έναν δύσκολο δρόμο. Θα μπορούσε να μιλά για διετή, τριετή πλάνα κτλ. Πως όμως θα επιτευχθούν τα αποτελέσματα χωρίς τα κατάλληλα όπλα;
Όλοι αυτοί που αναφέρονται στην παραπάνω αντίφαση δεν είναι Δον Κιχώτες που πολεμούν ενάντια σε ανεμόμυλους και δεν έχουν επιδοθεί, όπως σωστά αναφέρθηκε από αυτόν εδώ τον ιστότοπο, σε κανένα κυνήγι μαγισσών. Είναι απλώς φίλαθλοι που θέλουν να έχουν την δυνατότητα να διαφωνούν, όταν χρειάζεται, και να εκφέρουν άποψη. Η κριτική και η αντίθετη άποψη, κατά Βολταίρο, πρέπει πάντα να βρίσκει θέση ακόμα και όταν είναι κόντρα στο ρεύμα.
Μικρές αγκαθωτές αλήθειες που παραλείπονται, συνήθως για να μην χαλάσουν μια εικόνα. Λυπάμαι αλλά ότι και να λεει ο Αϊτόρ ο τρόπος που πανηγύρισε στον τελικό δεν μου άρεσε. Για αντιστρέψτε τους ρόλους για ένα μόνο δευτερόλεπτο, πως θα νιώθατε; Στις πιο σημαντικές νίκες μας πάντα προηγηθήκαμε, θα τα καταφέρναμε εάν γινόταν το αντίθετο;
Ο Μάγκνουσον, σύμφωνοι, έχει φοβερό αριστερό αλλά είναι φανερά ανέτοιμος, αρκεί να δει ξανά κάποιος την φάση με την επίθεση του Van Weert στο φιλικό με τον Βόλο… Και για να ξαναγυρίσουμε στο αρχικό θέμα: Αγαπητέ μας Ιβάν, κάτι πάει λάθος στον μετεγγραφικό μηχανισμό που λειτουργεί κάτω από την δική σου επίβλεψη. Στο μερίδιο που σου αναλογεί, δεν μπορεί να είναι όλα στην ευθύνη σου, προσπάθησε, με τις ευχές όλων μας, να το διορθώσεις, όχι μόνο για το τώρα αλλά και για το μετά. Τόσο απλά!
Θα ήθελα να κλείσω το σημερινό σημείωμα με μια από τις τόσες σοφές φράσεις που απλόχερα έχει προσφέρει στην καθημερινότητα μας ο Αρκάς, αφιερώνοντας την, σ’ αυτούς που επιμένουν να έχουν μια “δύσκολη” άποψη:
“ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ”.
* Ενεργό μέλος της Ελληνικής Κοινότητας Τεργέστης
