Ένας από τους παράγοντες που κατάφεραν να κερδίσουν τον σεβασμό από όλο τον ελληνικό αθλητισμό. Ο Λουκάς Πανουργιάς «έφυγε», σαν σήμερα, πριν από 40 χρόνια, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο για την ομάδα του Παναθηναϊκού.
Γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου του 1899 στη Λιβαδειά και από μικρή ηλικία βρέθηκε στην Αθήνα. Σε ηλικία 13 ετών, το ταλέντο που είχε τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στον αθλητισμό γενικότερα, έγιναν αντιληπτά από τον Γιώργο Καλαφάτη.
Εκείνος, τον ντύνει στα πράσινα και ο νεαρός Πανουργιάς ξεκινάει το δικό του ταξίδι με το «τριφύλλι» στο στήθος. Μία πορεία, που θα άλλαζε την ιστορία του συλλόγου. Υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό μέχρι το 1927 και σε αυτό το χρονικό διάστημα, μέτρησε το πρωτάθλημα του 1915, 2 πρωταθλήματα ΕΠΣΑΠ (1921, 1922) και 3 πρωταθλήματα Αθηνών (1925, 1926, 1927).
Μόλις έκλεισε τον ποδοσφαιρικό του κύκλο και γενικά την πορεία του ως αθλητής, ασχολήθηκε ενεργά με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Ανέλαβε διάφορα πόστα μέσα στον σύλλογο, ώσπου το 1961 αναλαμβάνει την προεδρία του «τριφυλλιού». Η ιστορία μετρούσε αντίστροφα για να γράψει το όνομα του με «χρυσά» γράμματα.
Κατέκτησε τίτλους στο ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, στίβο, ποδηλασία, πυγμαχία, πινγκ πονγκ, κολύμβηση, σκοποβολή, ενώ για πρώτη φορά προστέθηκαν στο μουσείο τρόπαια από την ξιφασκία, την άρση βαρών και το σκάκι. Το 1966 το καθεστώς της Χούντας τον απομάκρυνε από την διοίκηση παρά το έργο που είχε προσφέρει.
Ωστόσο, στις 13 Σεπτεμβρίου του 1974, βλέπει όλες τις πράξεις του να τον δικαιώνουν και να γίνεται επίτιμος ισόβιος πρόεδρος του Παναθηναϊκού Α.Ο. και πρωτεργάτης της Παναθηναϊκής Αθλητικής Ιδέας.
