Σαν σήμερα το 1978 ο Παναθηναϊκός “τάραξε” τα ελληνικά νερά με την ιστορική μεταγραφή που έκανε από τον αιώνιο αντίπαλο του, Ολυμπιακό, κλέβοντας του τον παίκτη-σημαία. Ο λόγος για τον Γιώργο Δεληκάρη.
Ο 27χρονος τότε επιθετικός έκανε χρήση της οκταετίας του και επέλεξε να έρθει στην ομάδα που θα του έδινε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει και να βρει μια ηρεμία, καθώς στο άλλο στρατόπεδο είχαν έναν… εμφύλιο με αποτέλεσμα να φύγει κακήν κακώς από την ομάδα που λατρεύτηκε.
Το πρώτο “ράγισμα” στη σχέση τους ήταν όταν ο Δεληκάρης έχασε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ύστερα από αίτημα των συμπαικτών του, λόγω πειθαρχικών παραπτωμάτων που είχε υποπέσει! Το δεύτερο και τελευταίο ήρθε το 1978 όταν στον αγώνα με την Καβάλα , αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον προπονητή, Τόζα Βεσελίνοβιτς, γεγονός που δεν του άρεσε καθόλου. Έτσι, δεν κατέβηκε στο παιχνίδι που ακολουθούσε, με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη (0-0), λέγοντας πως η γυναίκα του είναι άρρωστη, πράγμα που δεν ίσχυε και ο Ολυμπιακός τον τιμώρησε με διαγραφή για 2 χρόνια.
Ηαπόφαση αυτή κοινοποιήθηκε και στην ΕΠΟ, η οποία μείωσε την ποινή στον ένα χρόνο, προκαλώντας τις αντιδράσεις των «ερυθρολεύκων». Ήταν προφανές ότι στον Ολυμπιακό δεν ήθελαν ούτε να σκέφτονται το ενδεχόμενο μεταπήδησής του αρχηγού τους σε άλλη μεγάλη ομάδα. Γι’ αυτό και είχαν φροντίσει να έρθουν σε επαφή με τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ και να συμφωνήσουν ότι δεν θα διεκδικούσε κανείς παίκτη του άλλου που θα συμπλήρωνε οκταετία.
Στις 8 Ιούλιο ο Δεληκάρης έστειλε στον Πειραιά εξώδικο στην ομάδα, με το οποίο έλεγε ότι θα έκανε χρήση της οκταετίας. Όλοι περίμεναν που θα ακουστεί…το μπαμ και αυτό ήρθε από την Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 10 του μήνα. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον πιο χαρισματικό Έλληνα ποδοσφαιριστή καταβάλλοντας το ποσό των 4,6 εκ. δρχ. στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
«Ηρθα και θα μείνω για πάντα στον Παναθηναϊκό. Το τριφύλλι μου πάει και μάλιστα πολύ» , είχε δηλώσει στη πρώτη του προπόνηση.
Αν και έχει μετανιώσει αυτή την μετακίνηση ο φουλ…γεμάτος από Ολυμπιακά συναισθήματα, από τον Παναθηναϊκό έφυγε το 1981 άδοξα και… περιέργως.
